Najważniejsze zmiany w ustawie o OZE

Nowelizacja wprowadza zmiany, które mają przyspieszyć rozwój projektów OZE w kraju. Do najważniejszych należą:

• Uproszczenie procedur administracyjnych: Skrócenie czasu i zmniejszenie złożoności procesów uzyskiwania pozwoleń na instalacje fotowoltaiczne oraz towarzyszące magazyny energii.
• Inwestycje w interesie publicznym: Nowe przepisy uznają działania związane z OZE za leżące w nadrzędnym interesie publicznym, co ułatwia ich realizację i zmniejsza ryzyko zablokowania inwestycji na etapie planowania.
• Rozszerzenie wsparcia dla firm energochłonnych: Większa liczba sektorów objętych pomocą może zwiększyć zainteresowanie przedsiębiorstw udziałem w projektach OZE.

Te zmiany mają na celu stworzenie warunków do dynamicznego rozwoju odnawialnych źródeł energii w Polsce, co w dłuższym okresie może wpłynąć na szersze przyjęcie takich rozwiązań wśród społeczności lokalnych.

Wpływ na społeczności energetyczne

Nowelizacja ustawy nie odnosi się bezpośrednio do funkcjonowania społeczności energetycznych, ale rozwój OZE w kraju, który przewidują nowe regulacje, może w przyszłości przyczynić się do wzrostu zainteresowania klastrami energii i spółdzielniami energetycznymi. Zwiększenie liczby instalacji OZE, szczególnie na poziomie lokalnym, tworzy podstawy do budowania sieci współpracy między mieszkańcami, samorządami i przedsiębiorstwami.

Projekty realizowane w ramach spółdzielni energetycznych i klastrów energii korzystają z zasobów odnawialnych źródeł energii. Wzrost ogólnej liczby instalacji i technologii OZE w kraju może przełożyć się na łatwiejszy dostęp do wiedzy, technologii oraz środków finansowych dla społeczności energetycznych. Ponadto uproszczenie procedur administracyjnych i większa akceptacja społeczna dla inwestycji w OZE będą stanowiły ważne wsparcie dla lokalnych inicjatyw.

Potencjał rozwoju społeczności energetycznych w Polsce

Nowelizacja ustawy o OZE to kolejny krok w kierunku przyspieszenia transformacji energetycznej w Polsce. Promowanie odnawialnych źródeł energii oraz uznanie ich za inwestycje w interesie publicznym wzmacnia potencjał lokalnych inicjatyw.

Krajowa Izba Gospodarcza Społeczności Energetycznych podkreśla, że rozwój OZE jest kluczowy dla budowy zrównoważonego systemu energetycznego. Lokalne inicjatywy, takie jak społeczności energetyczne, odgrywają kluczową rolę w tej transformacji, a zmiany w prawie stwarzają szansę na stworzenie jeszcze bardziej sprzyjającego środowiska dla ich rozwoju w nadchodzących latach.

Nowelizacja ustawy nie tylko wspiera rozwój OZE na poziomie krajowym, ale także pośrednio przygotowuje grunt pod ekspansję społeczności energetycznych, które mogą skorzystać z nowych możliwości, jakie przynosi dynamiczny rozwój sektora odnawialnych źródeł energii w Polsce.

Posiedzenie Komisji Gospodarki i Rozwoju: przyszłość klastrów energii w Polsce

4 grudnia 2024 roku odbyło się posiedzenie Komisji Gospodarki i Rozwoju, podczas którego rozpatrzono informacje przedstawione przez Ministra Rozwoju i Technologii na temat potencjału klastrów w rozwoju regionalnym i krajowym. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele kluczowych klastrów, nauki, biznesu oraz administracji publicznej.

Spotkanie stało się platformą do wymiany opinii, podsumowania dotychczasowych działań oraz wskazania wyzwań stojących przed klastrami. Podkreślono, że klastry odgrywają istotną rolę w budowaniu innowacyjności, wspieraniu współpracy nauki z biznesem oraz transformacji cyfrowej i zielonej gospodarki.

Kluczowe wnioski z posiedzenia

Uczestnicy zgodnie wskazali, że klastry są nie tylko narzędziem wzmacniania lokalnych społeczności i przedsiębiorczości, ale również strategicznym elementem rozwoju gospodarczego kraju. Omówiono jednak szereg wyzwań, które ograniczają ich pełny potencjał:

1. Brak wystarczającego finansowania – Obecne środki przeznaczane na rozwój klastrów są niewspółmierne do ich potencjału. Przedstawiciele wskazali na konieczność zwiększenia wsparcia finansowego, aby umożliwić szybszy rozwój i wykorzystanie istniejących możliwości.
2. Skomplikowane procedury administracyjne – Wiele klastrów sygnalizuje, że proces pozyskiwania funduszy na poziomie krajowym jest bardziej złożony niż aplikowanie o środki unijne. Uproszczenie procedur mogłoby znacząco przyspieszyć rozwój tych struktur.
3. Niedostateczna współpraca nauki z biznesem – Mimo zauważalnych postępów, nadal istnieją bariery w transferze technologii i wiedzy między sektorem nauki a gospodarką.
4. Brak spójnej strategii – Wskazano na potrzebę lepszego wykorzystania potencjału klastrów w realizacji polityk publicznych, takich jak transformacja energetyczna, cyfrowa czy edukacyjna.

Klastry energii – fundament transformacji energetycznej

Szczególną uwagę poświęcono klastrom energetycznym, które odgrywają kluczową rolę w rozwoju energetyki rozproszonej i lokalnych społeczności energetycznych. To właśnie w tych strukturach rozwijane są innowacyjne technologie oraz realizowane projekty zapewniające bezpieczeństwo energetyczne kraju. Dzięki współpracy z uczelniami wyższymi, takimi jak Akademia Górniczo-Hutnicza, klastry energetyczne wnoszą znaczący wkład w rozwój nowoczesnych rozwiązań energetycznych.

Apel o większe wsparcie dla klastrów

Podczas posiedzenia wielokrotnie podkreślano, że klastry w Polsce osiągają imponujące wyniki, mimo ograniczonych zasobów i wsparcia finansowego. Pojawił się jednak apel o większe zaangażowanie państwa w rozwój tych struktur, zarówno poprzez zwiększenie środków finansowych, jak i uproszczenie procedur administracyjnych.

Wszyscy uczestnicy zgodzili się, że klastry powinny stać się strategicznym narzędziem wspierania innowacji, przedsiębiorczości i transformacji energetycznej. Wskazano, że rozwój klastrów może przyczynić się do budowy nowoczesnej gospodarki opartej na wiedzy i technologii.

Jako Krajowa Izba Gospodarcza Społeczności Energetycznych podkreślamy, że klastry stanowią fundament transformacji energetycznej i zrównoważonego rozwoju w Polsce. Łącząc lokalne społeczności, naukę i biznes, tworzą unikalną przestrzeń współpracy na rzecz innowacji i bezpieczeństwa energetycznego. Posiedzenie Komisji Gospodarki i Rozwoju z 4 grudnia 2024 r. uwidoczniło zarówno ogromny potencjał klastrów, jak i wyzwania, z którymi się mierzą, takie jak skomplikowane procedury administracyjne, niewystarczające finansowanie oraz potrzeba wzmocnienia współpracy nauki z biznesem. Jesteśmy przekonani, że uproszczenie formalności, zwiększenie wsparcia finansowego oraz lepsze włączenie klastrów w strategie krajowe są kluczowe, aby w pełni wykorzystać ich możliwości. Widzimy w nich nie tylko motor zielonej transformacji i niezależności energetycznej regionów, ale także fundament budowy gospodarki opartej na wiedzy i innowacjach. Nieustannie wspieramy rozwój klastrów, wierząc w ich strategiczną rolę w przyszłości energetycznej Polski.

Posiedzenie koncentrowało się na omówieniu Krajowego Planu na Rzecz Energii i Klimatu (KPEiK), który zakłada zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii (OZE), poprawę efektywności energetycznej oraz redukcję emisji gazów cieplarnianych. Realizacja tych celów wymaga współpracy wszystkich podmiotów na rynku energii, a także lokalnych społeczności, które odgrywają coraz większą rolę w procesie decentralizacji sektora energetycznego.

KIGSE, reprezentując interesy społeczności energetycznych, zwraca szczególną uwagę na kwestie regulacyjne, które mają istotne znaczenie dla rozwoju spółdzielni energetycznych i wspierania lokalnych społeczności w ich dążeniu do niezależności energetycznej.

Dyskusja zobrazowała zarówno możliwości, jak i wyzwania stojące przed Polską na drodze do realizacji ambitnych założeń KPEiK, które są kluczowe dla przyszłości energetycznej kraju. Wzajemne zrozumienie potrzeb i planów jest ważnym krokiem w kierunku stworzenia sprzyjających warunków dla transformacji energetycznej, której skuteczna realizacja jest kluczowa dla zrównoważonej przyszłości Polski.

KIGSE wypracowało już wstępne pomysły na rozwiązanie wyzwań poruszonych podczas obrad, dostrzegając możliwości poprawy w kluczowych obszarach.

Zarząd KIGSE wyraża gotowość do dalszej, konstruktywnej współpracy z Podkomisją Stałą ds. Transformacji Energetycznej, Odnawialnych Źródeł Energii i Energetyki Jądrowej, deklarując zamiar przedstawienia propozycji zmian, które wspierałyby zarówno realizację założeń KPEiK, jak i dążenia lokalnych społeczności do osiągnięcia niezależności energetycznej.

Cel ankiety

Ankieta miała na celu określenie, jakie aspekty związane z tworzeniem i zarządzaniem społecznościami energetycznymi są dla samorządów najważniejsze. Chodziło o zrozumienie, jakie źródła odnawialne są preferowane, jakie korzyści JST widzą w tworzeniu takich społeczności oraz jakie bariery napotykają w realizacji tych inicjatyw.

Wyniki ankiety posłużą KIGSE do opracowania bardziej precyzyjnych i dostosowanych do rzeczywistych potrzeb samorządów programów wsparcia. Chodzi tu zarówno o działania lobbingowe na rzecz uproszczenia przepisów, jak i o organizację szkoleń oraz dostarczenie merytorycznego wsparcia.

Dlaczego to ważne?

Tworzenie społeczności energetycznych ma potencjał, by znacząco przyczynić się do transformacji energetycznej w Polsce, poprawy jakości powietrza oraz redukcji kosztów energii. Jednak aby to osiągnąć, JST potrzebują wsparcia w postaci odpowiednich narzędzi, środków finansowych i doradztwa. Ankieta jest więc kluczowym krokiem w kierunku identyfikacji tych potrzeb i dostarczenia samorządom konkretnego wsparcia.

KIGSE, działając na rzecz swoich członków, dąży do tego, aby każda jednostka samorządu terytorialnego mogła w pełni wykorzystać swój potencjał w zakresie społeczności energetycznych, co w dłuższej perspektywie przyniesie korzyści zarówno lokalnym społecznościom, jak i całemu krajowi.

Społeczności energetyczne – rosnące zainteresowanie wśród samorządów

Z przeprowadzonej ankiety wynika, że JST coraz bardziej interesują się tworzeniem społeczności energetycznych, dostrzegając w nich szereg korzyści. Najczęściej wskazywane powody to:

• Redukcja kosztów energii – większość samorządów widzi w społecznościach energetycznych szansę na obniżenie rachunków za energię, co jest kluczowe w kontekście rosnących cen energii.
• Poprawa jakości powietrza – lokalne władze rozumieją, że przejście na odnawialne źródła energii może znacząco przyczynić się do poprawy jakości powietrza w regionach.
• Zwiększenie niezależności energetycznej – samorządy dostrzegają potrzebę uniezależnienia się od zewnętrznych dostawców energii, co pozwala na większą stabilność i bezpieczeństwo energetyczne.

Preferowane odnawialne źródła energii

Ankieta wykazała, że najbardziej interesującymi dla JST źródłami odnawialnej energii są:

• Fotowoltaika – zdecydowanie dominująca forma OZE, którą wybiera większość samorządów.
• Biogazownie – jako druga, często wskazywana opcja, zwłaszcza w gminach o silnym rolniczym charakterze.
• Energia wiatrowa – interesująca dla regionów o korzystnych warunkach wietrznych.

Wyzwania i potrzeby samorządów

Pomimo dużego zainteresowania społecznościami energetycznymi, JST napotykają na liczne wyzwania. Główne z nich to:

• Niedostateczne wsparcie finansowe – wiele samorządów wskazuje na brak odpowiednich funduszy oraz trudności w pozyskiwaniu środków na rozwój OZE.
• Potrzeba dostępu do ekspertów – JST wyrażają silną potrzebę wsparcia merytorycznego w zakresie prawa energetycznego, legislacji oraz interpretacji przepisów. Ponad 90% respondentów uważa, że dostęp do ekspertów jest „konieczny” lub „bardzo potrzebny”.

Wykres 1 Jakie są największe wyzwania związane z tworzeniem społeczności energetycznych w Państwa regionie?

Znaczenie współpracy i edukacji

Ankieta podkreśla, że JST potrzebują nie tylko wsparcia finansowego, ale również merytorycznego. Kluczowe jest zacieśnienie współpracy z instytucjami takimi jak KIGSE, które mogą pełnić rolę pośrednika w dialogu z rządem i organami ustawodawczymi, a także organizować szkolenia i warsztaty dla samorządowców.

Społeczeństwo a prawo energetyczne

Ciekawym wnioskiem z ankiety jest silne przekonanie samorządów, że społeczeństwo powinno mieć większy wpływ na kształtowanie prawa energetycznego w Polsce. Większość respondentów opowiedziała się za zwiększeniem roli obywateli w procesie legislacyjnym, co może być sygnałem dla decydentów o potrzebie większej transparentności i otwartości na konsultacje społeczne.

Wykres 2 Czy uważacie Państwo, że społeczeństwo powinno mieć większy wpływ na to, jak kształtuje się prawo energetyczne w Polsce?

Na podstawie wyników ankiety planujemy podjąć szereg działań, aby skutecznie wspierać jednostki samorządu terytorialnego w rozwoju społeczności energetycznych. W pierwszej kolejności uruchomimy programy szkoleniowe i warsztaty, które pomogą samorządom w praktycznym tworzeniu i zarządzaniu tymi społecznościami oraz w pozyskiwaniu funduszy. Zintensyfikujemy również nasze działania lobbingowe, aby uprościć procedury aplikacyjne i zwiększyć dostępność środków finansowych dla JST. Będziemy rozwijać zasoby edukacyjne dostępne online, oferując poradniki i narzędzia, które wspomogą JST w realizacji projektów energetycznych. Równocześnie planujemy prowadzić kampanie informacyjne, aby podnieść świadomość społeczną na temat korzyści płynących z tworzenia społeczności energetycznych oraz promować sukcesy samorządów, które już realizują takie inicjatywy. Wszystkie te działania mają na celu kompleksowe wsparcie JST w ich dążeniach do transformacji energetycznej oraz aktywne wpływanie na kształtowanie polityki energetycznej w Polsce.

Czym są społeczności energetyczne?

Społeczność energetyczna to zrzeszenie osób fizycznych, przedsiębiorstw, samorządów lub innych podmiotów, które wspólnie działają na rzecz produkcji, dystrybucji i zarządzania energią, najczęściej odnawialną. Społeczności te mają na celu zaspokojenie lokalnych potrzeb energetycznych poprzez wykorzystanie dostępnych zasobów odnawialnych, takich jak energia słoneczna, wiatrowa, biogaz, czy energia z biomasy.

W praktyce społeczność energetyczna może przybrać różne formy – od spółdzielni energetycznych, przez stowarzyszenia lokalne, po bardziej rozbudowane struktury kooperacyjne. Kluczowym elementem jest jednak to, że członkowie społeczności współpracują na rzecz wspólnego celu, którym jest produkcja i zarządzanie energią na poziomie lokalnym, co w praktyce przekłada się na większą kontrolę nad kosztami oraz niezależność energetyczną.

Jak działają społeczności energetyczne?

Społeczności energetyczne działają w oparciu o wspólne inwestycje w infrastrukturę energetyczną. Przykładowo, członkowie społeczności mogą wspólnie sfinansować instalację paneli fotowoltaicznych na dachach budynków, turbin wiatrowych lub innych urządzeń do produkcji energii odnawialnej. Wyprodukowana energia jest następnie dzielona między członków społeczności w sposób proporcjonalny do ich udziału lub zgodnie z wcześniej ustalonymi zasadami.

Społeczności energetyczne mogą również inwestować w technologie magazynowania energii, co pozwala na lepsze zarządzanie jej nadwyżkami oraz zapewnienie stabilnych dostaw w okresach, gdy produkcja jest niższa. Wiele społeczności decyduje się także na sprzedaż nadwyżki energii do sieci energetycznej, co może przynieść dodatkowe korzyści finansowe.

Korzyści z uczestnictwa w społeczności energetycznej

Dołączenie do społeczności energetycznej niesie za sobą wiele korzyści, zarówno dla osób prywatnych, jak i dla przedsiębiorstw oraz samorządów.

Po pierwsze – obniżenie kosztów energii. Wspólna produkcja energii pozwala na zmniejszenie kosztów, zarówno dzięki skali działania, jak i dzięki uniknięciu części opłat związanych z przesyłem energii.

Po drugie – niezależność energetyczna. Społeczności energetyczne zwiększają niezależność swoich członków od zewnętrznych dostawców energii, co jest szczególnie istotne w obliczu rosnących cen energii i niestabilności na rynkach energetycznych.

Po trzecie – ekologia. Wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych przyczynia się do redukcji emisji CO2 i innych zanieczyszczeń, co ma pozytywny wpływ na środowisko naturalne.

Dlaczego warto dołączyć?

Dołączenie do społeczności energetycznej to krok w kierunku bardziej zrównoważonego i ekonomicznego korzystania z energii. Dla przedsiębiorców oznacza to stabilniejsze i niższe koszty operacyjne, dla samorządów – możliwość wspierania lokalnych inicjatyw i zwiększania niezależności energetycznej regionu, a dla indywidualnych konsumentów – realne oszczędności na rachunkach za prąd.

W ramach programu można składać wnioski na:

• budowę i rozbudowę instalacji odnawialnych źródeł energii w zakresie wytwarzania energii elektrycznej (również z magazynami energii działającymi na potrzeby danego źródła OZE oraz przyłączeniem do sieci),

• budowę i rozbudowę instalacji odnawialnych źródeł energii w zakresie wytwarzania ciepła (również z magazynami ciepła działającymi na potrzeby danego źródła OZE),
• budowę instalacji do produkcji biopłynów i biometanu, biopaliw II i III generacji,
• budowę/rozbudowę/przebudowę lokalnych źródeł energii produkujących energię elektryczną i/lub ciepło/paliwa zdekarbonizowane z OZE na potrzeby lokalne, niewymagająca przesyłania jej na duże odległości w oparciu o lokalne zidentyfikowane zasoby lub wraz z infrastrukturą sieciową.

W ramach programu „Pożyczka OZE w gospodarce” Fundusz Wschodni oferuje elastyczne warunki finansowania, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka dla wnioskodawców. Jak wyjaśnia Piotrowski, „Jesteśmy w stanie sfinansować inwestycje bez dodatkowych zabezpieczeń, pod warunkiem, że wnioskodawcą jest spółdzielnia. Nie możemy finansować pojedynczych osób fizycznych, ale grupy zorganizowane w ramach spółdzielni jak najbardziej.”

W trakcie rozmowy poruszono również temat kosztów związanych z zakładaniem spółdzielni energetycznych. „Niektórzy boją się samych kosztów założenia spółdzielni” zauważa Prezes Piotrowski. „Jednak dla wielu przedsiębiorstw te koszty są uzasadnione, biorąc pod uwagę oszczędności na rachunkach za energię.”

Jak podkreślił Artur Piotrowski – ,,spółdzielnia zawsze będzie się opłacać.”

Panelistka pozytywnie oceniła także zmiany wprowadzone przez ustawę, które określają elementy, jakie powinno zawierać porozumienie klastra. Podkreśliła, że głównym elementem tego porozumienia powinno być jasne wskazanie obowiązków i praw koordynatora klastra.

„Koordynatorzy nie mają łatwej roli, ponieważ ustawa bardzo lakonicznie wskazuje na prawa i obowiązki koordynatora klastra, natomiast nie ma katalogu takich obowiązków czy też praw koordynatora.”

„Koordynator klastra nie tylko dba o sporządzenie dokumentacji, ale jest także mediatorem pomiędzy poszczególnymi członkami klastra.”

Klastry energii, jako innowacyjne formy współpracy w sektorze energetycznym, wymagają kompetentnych koordynatorów, którzy potrafią skutecznie zarządzać zarówno aspektami prawnymi, jak i miękkimi. Jak podkreśliła Pamela Uznańska-Górka, rola koordynatora jest kluczowa dla sukcesu klastra, a precyzyjne określenie jego praw i obowiązków w porozumieniach klastra stanowi fundament efektywnego zarządzania.

W miarę jak klastry energii zyskują na popularności, rośnie zapotrzebowanie na koordynatorów, którzy potrafią łączyć umiejętności techniczne, prawne i interpersonalne. Efektywne zarządzanie klastrem nie tylko przyczynia się do jego sukcesu, ale także wspiera lokalne społeczności w osiąganiu korzyści ekonomicznych i ekologicznych, będących fundamentem zrównoważonego rozwoju.

Krajowa Izba Gospodarcza Społeczności Energetycznych jest głęboko przekonana, że rozwój klastrów energii jest niezbędny dla skutecznej transformacji polskiego sektora energetycznego. Klastry promują zrównoważony rozwój, wspierają lokalne inicjatywy, zwiększają bezpieczeństwo energetyczne i przyczyniają się do realizacji celów klimatycznych. Jako KIGSE, będziemy nadal wspierać i promować rozwój klastrów energii, aby tworzyć bardziej zrównoważoną i odporną przyszłość energetyczną dla Polski.

Rozwój technologii magazynowania energii idzie w parze z postępami w dziedzinie odnawialnych źródeł energii. Coraz bardziej efektywne i tańsze systemy magazynowania, takie jak baterie litowo-jonowe czy nowoczesne rozwiązania oparte na wodorze, stają się dostępne dla szerokiego grona użytkowników. Inwestycje w badania i rozwój oraz wsparcie rządowe dla innowacyjnych projektów przyczyniają się do szybszego wdrażania tych technologii.

W trakcie II Kongresu Społeczności Energetycznych Profesor Zbigniew Hanzelka przedstawił swoje techniczne uwagi dotyczące wspólnot energetycznych, podkreślając kluczową rolę magazynów energii. Wskazał na potrzebę znaczących nakładów finansowych na sieci elektroenergetyczne, aby mogły one odbierać energię z odnawialnych źródeł energii bez wyłączania farm fotowoltaicznych i wiatrowych podczas dużej produkcji. Profesor zaznaczył, że brak możliwości technicznych często uniemożliwia przyłączanie nowych źródeł OZE, co porównał do próby załadowania półtonowego samochodu nadmiernym ciężarem.

Podkreślił, że wspólnoty energetyczne nie powinny opierać się wyłącznie na jednym typie źródła energii, takim jak fotowoltaika, lecz powinny dążyć do dywersyfikacji. Istotnym aspektem jest elastyczność i zdolność do świadczenia usług elektroenergetycznych, co wymaga od wspólnot posiadania źródeł energii, które mogą reagować na zapotrzebowanie sieci.

„Pierwsza rada: nie tworzyć monokultury technicznej. Nie może być czegoś takiego, że budujemy tylko i wyłącznie w oparciu o fotowoltaikę, bo ona jest najłatwiejsza w aplikacji. To jest absolutny błąd. Trzeba zdywersyfikować źródła.”

Profesor Hanzelka zwrócił uwagę na konieczność posiadania magazynów energii, które pozwalają na stabilizację i zarządzanie energią. Przytoczył przykład prosumentów, którzy zainwestowali w fotowoltaikę i potrzebują magazynów, aby zwiększyć swoją autokonsumpcję energii. Wskazał na różne poziomy magazynów energii, od prosumentów po duże systemy dystrybucyjne, zaznaczając, że obecnie większość magazynów jest budowana z pomocą dotacji.

Wnioski są jasne: magazyny energii są niezbędnym elementem w rozwoju społeczności energetycznych. Dzięki nim możliwe jest pełniejsze wykorzystanie potencjału odnawialnych źródeł energii, stabilizacja sieci energetycznej oraz zwiększenie niezależności energetycznej. W kontekście globalnych wyzwań związanych z ochroną środowiska i zrównoważonym rozwojem, inwestycje w technologie magazynowania energii stają się kluczowym czynnikiem sukcesu.

„Prowadzimy rejestr klastrów energii od początku tego roku i widzimy, z jakimi dużymi problemami borykają się koordynatorzy klastra.”

Renata Mroczek zwróciła uwagę na częste braki w porozumieniach klastra, w tym brak wymienionych punktów poboru energii i punktów wyprowadzania energii oraz przypadki, gdy obszar klastra wykracza poza dopuszczalne granice powiatu lub sąsiadujących gmin. Podkreśliła potrzebę edukacji koordynatorów i członków klastrów, informując, że Urząd Regulacji Energetyki opracował nowe wzory wniosków i pakiet informacyjny, który ma pomóc w tworzeniu i zarządzaniu klastrami.

Odniosła się także do dużej nowelizacji prawa energetycznego, która weszła w życie od stycznia tego roku, zmieniając koncepcję społeczności energetycznych i wprowadzając nowe systemy wsparcia dla klastrów energii. Na zakończenie, Dyrektor Środkowo-Zachodniego Oddziału Terenowego w Łodzi Urzędu Regulacji Energetyki zachęciła koordynatorów do korzystania z dostępnych materiałów edukacyjnych i wsparcia oferowanego przez Urząd Regulacji Energetyki, aby skutecznie zarządzać klastrami i zapewnić zgodność z przepisami prawa.

W swoim wystąpieniu podkreśliła, że kluczową rolą Urzędu Regulacji Energetyki jest wspieranie i edukowanie koordynatorów klastrów, aby mogli oni efektywnie zarządzać swoimi społecznościami energetycznymi zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Energochłonność gospodarstw rolnych

Prezes Wielkopolskiej Izby Rolniczej zaznaczył, że znaczne zmiany, jakie zaszły na obszarach wiejskich i w rolnictwie w ostatnich latach, przyczyniły się do wykształcenia się dużych gospodarstw towarowych. Te gospodarstwa zapewniają bezpieczeństwo żywnościowe, ale są również bardzo energochłonne. Zakup energii elektrycznej stanowi istotny koszt produkcji, zarówno w sektorze zwierzęcym, jak i roślinnym.

Współczesne gospodarstwa rolne, aby sprostać rosnącym wymaganiom produkcji, muszą korzystać z zaawansowanych technologii i maszyn, które zużywają dużą ilość energii. W sektorze zwierzęcym hodowle wymagają utrzymania stałych warunków klimatycznych w budynkach inwentarskich, co wiąże się z dużym zużyciem energii na ogrzewanie, wentylację i oświetlenie. Podobnie, w sektorze roślinnym, systemy nawadniające, przetwarzanie plonów czy przechowywanie w chłodniach również generują wysokie zapotrzebowanie na energię.

Inwestycje w fotowoltaikę

W odpowiedzi na olbrzymie koszty zakupu energii, gospodarstwa towarowe zaczęły inwestować w instalacje fotowoltaiczne. Instalacje te stały się powszechne w krajobrazie wiejskim, a rolnicy korzystali z różnych form wsparcia, takich jak programy dedykowane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa oraz Wojewódzkie Fundusze Ochrony Środowiska.

Pomimo że obecnie system rozliczeń jest mniej opłacalny, rolnicy nadal dążą do budowania niezależności energetycznej, inwestując w odnawialne źródła energii. Takie działania pozwalają obniżać koszty produkcji żywności, co jest kluczowe w kontekście rosnących cen energii.

Społeczności energetyczne w rolnictwie

,,Sektor rolny jest otwarty na budowanie społeczności energetycznych. Rolnicy mają doświadczenie w spółdzielczości, które teraz można przenieść na energetykę” powiedział Mieczysław Łuczak. Spółdzielnie energetyczne mają duży potencjał, szczególnie dla środowiska wiejskiego, które ma pozytywne doświadczenia z funkcjonowaniem spółdzielni. Wielkopolska Izba Rolnicza jest orędownikiem powstawania lokalnych spółdzielni energetycznych, współpracując z firmami, samorządami terytorialnymi, przedsiębiorstwami, rolnikami, ogrodnikami i sadownikami.

Wkład rolnictwa w rozwój spółdzielni energetycznych

Prezes Łuczak wyraził przekonanie, że sektor rolny będzie miał znaczący wkład w powstawanie lokalnych spółdzielni energetycznych. Te inicjatywy przyczynią się do obniżenia kosztów produkcji, co z kolei zapewni bezpieczeństwo żywnościowe. ,,Rolnicy dobrze wykorzystali dedykowane środki finansowe, a sektor rolny jest gotowy na kolejne inwestycje w odnawialne źródła energii” dodał.